“The ecological crisis is essentially a spiritual problem.”
These words spoken by an Eastern Orthodox theologian, Metropolitan John Zizioulas, at the Vatican news conference on the papal encyclical are profoundly important. The release of the encyclical was soon followed by a new study that confirmed the Earth has now entered a new extinction phase, its sixth great mass extinction event.
It is our sense of being separate from the Earth that has allowed us to abuse it. If we held the Earth as sacred, as part of the living oneness to which we belong, could we treat it in this way — would we pollute its rivers, kill off its species? Forgetfulness is a most potent poison, enabling our desires to destroy what is most precious. Sacred ground brings us back to the most basic human values, our sense of relatedness and the vital work of “care for our common home.” —Llewellyn Vaughan-Lee

“Η Οικολογική κρίση είναι ουσιαστικά ένα Πνευματικό πρόβλημα”.

Αυτές ήταν οι λέξεις από ένα Θεολόγο της Δυτικής Ορθοδοξίας, τον Μητροπολίτη Ιωάννη Ζηζιούλα(στα Αγγλικά John Zizioylas), στα νέα της συνάντησης του Βατικανού στην Παπική Εγκύκλιο και αποτελούν λόγια βαθιάς σημασίας. Την έκδοση της Εγκυκλίου σύντομα ακολούθησε μια έρευνα η οποία επιβεβαιώνει ότι η Γη έχει τώρα εισέλθει σε έναν κύκλο εξάλειψης, τον έκτο κατά σειρά μαζικής εξάλειψης.

Είναι η αίσθηση μας ότι είμαστε διαχωρισμένοι από την Γη η οποία μας έχει επιτρέψει να την καταχραζόμαστε. Εάν διατηρήσουμε την Γη ως μέρος Ιερό, ως κομμάτι της ζωής που διατηρεί την ενότητα – Όλον – στην οποία ανήκουμε, θα μπορούσαμε να της συμπεριφερθούμε με τέτοιον τρόπο – θα μολύναμε τα ποτάμια, σκοτώναμε άλλα όντα; Η έλλειψη περίσκεψης και στοχασμού είναι το πιο εν δυνάμει δηλητήριο, το οποίο ενδυναμώνει τις επιθυμίες μας για καταστροφή αυτού που μας είναι ιερό. Το ιερό έδαφος μας επαναφέρει στις πιο βασικές ανθρώπινες αξίες, την αίσθηση συσχέτισης και της ζωτικής εργασίας για την “φροντίδα του κοινού μας σπιτιού”. Llewellyn Vaughan-Lee